Μουνιέ, Εμανουέλ

(Emmanuel Mounier, Γκρενόμπλ 1905 – Παρίσι 1950). Γάλλος φιλόσοφος, ιδρυτής του περιοδικού Esprit (από το 1932). Από τα κυριότερα έργα του είναι: Πραγματεία για τον χαρακτήρα (1946) και Ο περσοναλισμός (1949). Ο περσοναλισμός του βρίσκεται στη συμβολή τριών τυπικών συνεισφορών της σύγχρονης φιλοσοφικής σκέψης, αναβιωμένων με αξιόλογη πρωτοτυπία: του υπαρξισμού, του μαρξισμού, του σπιριτουαλισμού. Ο πρώτος (και ειδικά οι θεωρίες των Μπερντιάεφ και Καρλ Μπαρτ) προβάλλει την έννοια του προσώπου ως την αληθινή, τη μοναδική πραγματικότητα, τη μόνη που είναι γνωστή και υπάρχει, «αυτό που δεν επαναλαμβάνεται», τόπος και εστία ελευθερίας και πρωτοβουλίας, που δεν μπορεί να σταματήσει σε μια έννοια ή σε ένα σχήμα, αλλά που γίνεται σκοπός πάντα ανοιχτός, πρωτοβουλία, κυριαρχία. Η μαρξιστική θέση νοείται με καθαρά ουμανιστική και λυτρωτική έννοια, όπου το πρόσωπο βλέπεται οριζόντια, στην ιστορική του μοίρα της κατοχής του κόσμου και της δημιουργίας ενός βέβηλου και ανθρώπινου πολιτισμού. Η τελευταία συνεισφορά, σπιριτουαλιστικού τύπου, που εμπνέεται από τον Μπερξόν, τον Μπλοντέλ, τον Πεγκί, όχι χωρίς νεωτεριστικές επιρροές, συμπληρώνει τις πιθανές κατευθύνσεις του περσοναλισμού προς τον θεό, προς τη φύση και την ιστορία, προς τις περιοχές του υποσυνείδητου.